Choroba niedokrwienna serca

Choroba niedokrwienna serca czyli inaczej choroba wieńcowa, jest to objaw i skutek miażdżycy tętnic wieńcowych, czyli tętnic zaopatrujących mięsień sercowy w tlen i substancje odżywcze. Wskutek zwężenia tych naczyń dochodzi do upośledzenia przepływu krwi i objawów niedokrwiennych.  Choroba wieńcowa jest najczęstszą przyczyną zgonów w krajach uprzemysłowionych, występując częściej u mężczyzn.

Choroba wieńcowa występuje pod kilkoma postaciami, jako stabilne i ostre zespoły wieńcowe. Ostrymi zespołami wieńcowymi są zawały serca. Do stabilnych zespołów wieńcowych należy zaś między innymi dławica piersiowa.

Informacje na temat ostrych zespołów wieńcowych znajdą Państwo w osobnym haśle – zawał serca.

Dławica piersiowa objawia się przede wszystkim bólem w klatce piersiowej i dusznością występującymi zwykle po wysiłku fizycznym, jako skutek niedostatecznego zaopatrzenia serca w tlen i substancje odżywcze. Ból odczuwany przez chorych jest to ból zamostkowy, który może promieniować, jest wywołany wysiłkiem, stresem. Charakterystycznymi jego cechami jest to, że ustępuje po odpoczynku i po nitroglicerynie. Innymi maskującymi objawami jest duszność wysiłkowa, bóle brzucha, nudności, zmęczenie.

W badaniach laboratoryjnych uzyskamy wyniki ujawniające czynniki ryzyka miażdżycy – hiperlipidemię, niedokrwistość, podwyższony cukier.

Do badań niezbędnych do postawienia rozpoznania zaliczamy EKG, które bardzo często jest prawidłowym zapisem, gdyż ujawnia ono tylko zmiany podczas trwania ataku dławicowego. Dlatego bardziej przydatnym badaniem jest elektrokardiograficzna próba wysiłkowa.

Leczenie choroby niedokrwiennej serca opiera się na zwalczaniu czynników ryzyka miażdżycy, zwiększenie aktywności fizycznej oraz leczeniu farmakologicznych. Do podstawowych leków zaliczamy kwas acetylosalicylowy, statyny. Doraźnie w celu zmniejszenia dolegliwości dławicowych pacjentom przepisywana jest nitrogliceryna, którą zażywa w razie ataku w formie drażetek podjęzykowych.