Schizofrenia
Tagi publikacji: Schizofrenia, omamy, urojenia
Schizofrenia – jedna z najcięższych chorób psychicznych, występującą aż u 1% populacji. Nie jest wciąż do tej pory znana jednoznaczna etiologia tego schorzenia. Wyróżnić można kilka grup czynników, które wpływają na ujawnienie się objawów tej choroby. Są to : czynniki organiczne, czynniki genetyczne, czynniki infekcyjne, czynniki biochemiczne. Powstało także wiele teorii psychologicznych, które mogą mieć wpływ na etiologię tejże choroby.
Choroba ta charakteryzuje się występowaniem charakterystycznych grup objawów: objawy pozytywne, czyli wytwórcze i objawy negatywne czyli ubytkowe. Dodatkowymi objawami są objawy psychoruchowe.
Wśród objawów pozytywnych dominują zaburzenia spostrzegania i myślenia. Bardzo charakterystycznymi objawami spostrzegania występującymi w schizofrenii są omamy czyli halucynacje. Są to zaburzenia, które nie występują fizjologicznie u osób zdrowych, charakteryzują się tym, że pojawiają się bez zewnętrznego bodźca, są przez chorego postrzegane jako prawidłowe doznanie pochodzące jednego ze zmysłów – omamy słuchowe, węchowe, wzrokowe, somatyczne. Kolejnym objawem charakterystycznym są zaburzenia myślenia, do których zaliczamy urojenia. Urojenie jest to objaw psychopatologiczny polegający na błędnym przekonaniu, które chory podtrzymuje z niezwykłą pewnością, mimo przedstawiania dowodów na jego nieprawdziwość. Charakterystycznymi urojeniami dla tej jednostki chorobowej są urojenia prześladowcze, urojenia owładnięcia. Urojeniami owładnięcia są urojenia nasyłania myśli, zbierania myśli i odsłonięcia myśli.
Do innych objawów zaburzeń myślenia zaliczamy zaburzenia toku myślenia polegające na drobiazgowości i uskokowości myślenia, echolaliach, perseweracjach i odhamowaniu myślenia.
Wśród objawów negatywnych wyróżniamy apatię, zubożenie myślenia i wypowiedzi, społeczne wycofanie.
Leczenie schizofrenii polega na farmakoterapii, w której stosuje się leki neuroleptyczne, które powodują ustąpienie objawów wytwórczych. Dodatkowo stosowane są leki uspokajające, normotymiczne lub przeciwdepresyjnie, zależnie od składowych towarzyszących tej jednostce.