Choroba zwyrodnieniowa stawów i kości

Tagi publikacji: zwyrodnienie stawów
Choroba zwyrodnieniowa stawów i kości jest to bardzo powszechnie występująca dolegliwość, szczególnie osób starszych. Jest ona skutkiem działania czynników, które powodują destabilizację procesów degradacji i tworzenia chrząstki stawowej i warstw podchrzęstnej kości obejmując wszystkie stawy organizmu ludzkiego.
Głównymi objawami tej jednostki chorobowej jest:
- ból stawów
- ograniczenie ruchomości w stawach
- trzeszczenie
- wtórne zapalanie stawów o różnorodnym nasileniu
Dominującym objawem jest bolesność stawów, która występuje podczas ruchu, a w bardzo zaawansowanych stadiach choroby może pojawiać się w trakcie spoczynku oraz w nocy. Ból osiąga swoje maksimum podczas pierwszych ruchów po okresie odpoczynku i bezruchu, a zmniejsza się w miarę wykonywania kolejnych ruchów. Dochodzi do ograniczenia ruchomości w stawie, z zanikiem okolicznych mięśni.
Rozpoznanie opiera się przede wszystkim na badaniu radiologicznym zajętych stawów, gdzie typowe zmiany to zwężenie szpary stawowej, torbiele zwyrodnieniowe w nasadach, sklerotyzacja oraz osteofity na granicy chrzęstno-kostnej. W chorobie zwyrodnieniowej używa się skali Kelligrena i Lawrence’a, do opisywania i charakteryzowania zmian widocznych na RTG.
Leczenie opiera się przede wszystkim na utrzymaniu jak najlepszej sprawności chorego i zwalczaniu bólu. W leczeniu niefarmakologicznym stosowana jest dieta oraz fizjoterapia, które obejmuje przede wszystkim kinezyterapię, która może także prowadzić do zmniejszenia bólu.
Środkami stosowanymi do zwalczania bólu są w pierwszej kolejności paracetamol a w razie nieskuteczności niesteroidowe leki przeciwzapalne, stosowane w jak najmniejszych dawkach. Należy poinformować pacjenta o przestrzeganiu zaleceń co do stosowania dawek leków przeciwbólowych ze względu na liczne działania niepożądane związane z przewlekłym leczeniem NLPZ-ami.