Choroba Alzheimera

Choroba Alzheimera jest to choroba należąca do chorób otępiennych, polegająca na postępującej degeneracji ośrodkowego układu nerwowego.

Choroba ta wiąże się z ubytkiem neuronów i obniżenie przekaźnictwa acetylocholinergicznego. Dodatkowo upośledzeniu ulega także przekaźnictwo dopaminergiczne i GABA-ergiczne. 

Jednoznaczna przyczyna tej choroby nie jest znana, bierze się od uwagę udział wielu czynników, wśród których niewątpliwy wpływ mają: czynniki genetyczne, środowiskowe i współistniejące choroby układu sercowo-naczyniowego.

Do czynników, które statystycznie zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia choroby w przyszłości należy starszy wiek, płeć żeńska, niski poziom wykształcenia, cukrzyca i posiadanie w rodzinie osoby, która także chorowała na chorobę Alzheimera.

W przebiegu tej choroby dochodzi do wystąpienia:

• postępujących zaburzeń pamięci
• zmian nastroju
• zaburzeń funkcji poznawczych
• zaburzeń osobowości oraz zachowania

Początkowo zaburzenia pamięci dotyczącą pamięci dotyczącej aktualnie wykonywanych czynności. W późniejszych etapach choroby dołączają się dodatkowe objawy wynikające z zaburzeń funkcji poznawczych. Wśród zaburzeń zachowania bardzo często występują zachowania agresywne. Choroba ma charakter nieodwracalny i postępujący prowadząc do całkowitego otępienia, które uniemożliwia samodzielne funkcjonowanie pacjenta i wymaga całkowitej opieki.

Leczenie Choroby Alzheimera opiera się na stosowaniu leków, które mają na celu objawowe leczenie zaburzeń pamięci funkcji poznawczych. Stosowane są leki z grupy inhibitorów acetylocholin esterazy oraz przede wszystkim antagoniści receptora NMDA. Oprócz farmakoterapii duże znaczenie ma także leczenie niefarmakologiczne, mające na celu działanie edukacyjne i właściwą pielęgnację chorych i wsparcie rodzin chorych.