Sarkoidoza
Tagi publikacji: Sarkoidoza, kaszel, duszność, ziarniniaki, węzły chłonne, guzki w płucach
Sarkoidoza jest to uogólniona choroba ziarniniakowa o wciąż niepoznanej etiologii, która charakteryzuje się zmianami miąższowymi lokalizującymi się w ponad 90% przypadków w płucach.
Choroba ta występuje przede wszystkim u młodych dorosłych (około 30-40 r.ż), często ma bezobjawowy przebieg. Rozpoznanie najczęściej stawiane jest przypadkowo na podstawie obrazu radiologicznego płuc, w którym na pierwszy plan wysuwają się powiększone obustronnie węzły chłonne wnękowe i przytchawicze oraz zmiany miąższowe w postaci zmian guzkowych w płucach.
Objawy związane są z zajęciem płuc, przede wszystkim jest to kaszel, duszność. W 20% przypadków towarzyszą objawy skórne w postaci rumienia guzowatego, tocznia, guzków podskórnych. W 25 % towarzyszą także objawy oczne takie jak zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego czy też zapalenie błony naczyniowej.
Choroba ta występuje w większości przypadków w formie przewlekłej sarkoidozy , jednak u 5% chorych rozwija się postać ostra – zespół Lofgrena, gdzie początkowi towarzyszy:
- gorączka
- ból stawów
- rumień guzowaty
- powiększenie obustronne węzłów chłonnych wnęk.
W badaniach pomocniczych:
- przyspieszone OB.
- niedokrwistość
- hiperkalcemia
- hiperkalciuria
- zwiększona aktywność konwertazy angiotensyny
Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym i radiologicznym oraz wyniku biopsji, która ujawnia obecność ziarniniaka.
Nie wszystkie postaci sarkoidozy wymagają leczenia. Wskazaniem do stosowania leków pierwszego wyboru, czyli glikokortykosteroidów jest stadium II i III choroby z progresją zmian lub zaburzoną czynnością płuc.