Powiększenie węzłów chłonnych

Węzły chłonne są narządami, które leżą w przebiegu naczyń limfatycznych i pełnią rolę biologicznych filtrów przepływającej limfy. Są miejscem powstawania limfocytów, produkują także przeciwciała. U większości osób niekiedy dochodzi do ich przejściowego powieszenia, czasem jednak mogą być objawem sygnalizującym rozwój poważnej choroby. Stan , w którym dochodzi do ich powiększenia określany jest jako limfadenopatia.

Do najczęstszych przyczyn powiększenia węzłów chłonnych należą:

• przeziębienie
• zapalenie gardła i migdałków
• infekcje w obrębie zębów i dziąseł
• odra, ospa
• zapalenie ucha środkowego
• błonica
• gruźlica
• mononukleoza zakaźna
• zapalenie krtani i nagłośni
• zakażenie wirusem HIV
• kolagenozy i inne choroby autoimmunologiczne
• ziarnica złośliwa, białaczki, chłoniaki
• choroby nowotworowe np. rak krtani, rak piersi
• sarkoidoza
• histiocytoza

Każdy pacjent, u którego stwierdzono limfadenopatię, wymaga mniej lub bardziej złożonej diagnostyki. W wywiadzie należy głównie zwrócić uwagę na wiek oraz obecność współistniejących chorób i występowanie objawów ogólnych takich jak: osłabienie, gorączka, złe samopoczucie czy utrata masy ciała, natomiast w badaniu przedmiotowym należy ocenić lokalizację powiększonych węzłów, ich liczbę, wielkość, bolesność, spoistość oraz przesuwalność względem podłoża. W celu zobrazowania węzłów położonych głębiej, wykorzystuje się badania radiologiczne np. tomografię komputerową czy USG. Jeśli istnieje podejrzenie uogólnionej choroby nowotworowej, można przeprowadzić biopsję powiększonego węzła chłonnego i wykonać badanie histopatologiczne pobranego bioptatu.

Terapia opisanego objawu zależy o czynnika, który go wywołał. Jeśli przyczyna tkwi w infekcji bakteryjnej, pacjentowi wypisuje się antybiotyk, po którym z reguły wszystko wraca do normy. W przypadku infekcji wirusowej, po leczeniu objawowym, powiększone węzły chłonne również powinny powrócić do pierwotnego stanu. Gdy limfadenopatia jest wynikiem choroby nowotworowej, pacjent zwykle jest poddawany radioterapii i leczeniu cytostatykami, po których w wielu przypadkach udaje się uzyskać pozytywny efekt.