Leukoarajoza - jak uchronić się przed udarem i otępieniem?

Dzień dobry,
Moja mama cierpi na bóle głowy. Udała się więc do neurologa, który zlecił wykonanie KTG głowy. W wyniku badania stwierdzono: zmiany typu leukoarajozy około-komórkowej, w prawym płacie czołowym i jeszcze jednym miejscu. W opisie nie ma słów "rozległy, duży, spory, itp." co mogłoby wskazywać na wielkość zmian.
Objawy jakie ma mama to: bóle głowy, sporadyczne zaniki pamięci (czasami umyka jej nazwisko aktora, piłkarza), czasami szum w uszach i zawroty, które pojawiają się rzadziej odkąd bierze przepisane leki. Badania krwi w normie, poza podwyższonym cholesterolem.
Nie ma problemów z mową, chodzeniem, zmianami nastroju. Nie przewraca się, nie cierpi na nadciśnienie, senność. Nie ma problemów z zapominaniem ostatnich dni, nadwagą.
Jest aktywna fizycznie, pogodna.
W środę udaje się na dalsze konsultacje do neurologa. Już w tej chwili bierze leki poprawiające krążenie krwi w mózgu.
Moje pytanie dotyczy leczenia: czy stosowanie odpowiednich leków, diety i umiarkowana aktywność fizyczna zastopują dalsze zmiany? Albo przynajmniej maksymalnie je zahamują?
Wiem, że ta choroba zwiększa możliwości udaru oraz w najwyższym stopniu powoduje otępienie. Czy leczenie pozwoli tego uniknąć?

Leukoarajoza to objaw który widać w badaniach radiologicznych (obrazowych głowy) który jest EFEKTEM !! przewlekłych zmian niedokrwiennych (nie prowadzi do udaru mózgu) tylko jest jego wynikiem. Leukoarajoza tak jak napisałem wcześniej powstaje jako wynik przewlekłych, niewielkich, najczęściej niemych klinicznie zmian niedokrwiennych, zatem czynniki ryzyka muszą być (i są zapewne) inne np. cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia, miażdżyca tętnic szyjnych, choroba małych naczyń, zapalenie naczyń, migotanie przedsionków, przetrwały otwór owalny etc...). W wyniku tego że komórki nerwowe są zastępowane przez tkankę bliznowatą (łączną) która nie spełnia funkcji komórek nerwowych pojawią się objawy otępienne lub (rzadko) deficyt neurologiczny. To co już się dokonało się nie odwróci, nie można tego naprawić, zniwelować. Zalecenia które zostały zaproponowane - stosowanie odpowiednich leków, diety i umiarkowana aktywność fizyczna w dużej mierze mogą spowodować spowolnienie progresu zmian, ale ich pełne zastopowanie jest też niemożliwe. Są jeszcze inne przyczyny powstawania objawów z grupy objawów otępiennych. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.