Zaburzenia mowy, pamięci, koncentracji. Lęk przed ludźmi.
Witam serdecznie. Nazywam się Łukasz, mam 28 lat . Od dłuższego czasu zauważam u siebie dysfunkcje w codziennym funkcjonowaniu.. . Każda czynność z życia codziennego sprawia mi wielki problem. Być może i ta wiadomość będzie dla Pani ciężka do rozszyfrowania. No ale spróbuję. Tak jak pisałem przedtem. Po pierwsze zauważyłem u siebie problem z wymową, zacząłem się od jakiegoś czasu jąkać, mieć problemy z pamięcią, koncentracją oraz logicznym myśleniem. Wszystko to przekłada się na kontakty z ludźmi. Mam problemy z kontaktem, powtarzam cały czas te samy zwroty, do każdegokolwiek. Większość takich sytuacji kończy się na silnym trzęsieniu się rąk, ogromnym stresie, mam wrażenie jakby mój potencjalny rozmówca nie traktował mnie poważnie. Nigdy przedtem tak nie miałem. Byłem bardzo kontaktową, wesołą oraz wg. przyjaciół oczytaną osobą. Sytuacja zmieniła się diametralnie. Cierpi na tym moje życie osobiste. Od dłuższego czasu nie mam przyjaciół, nigdzie nie wychodzę. Nawet jeżeli udałoby mi sie z kimś nawiązać kontakt to nie potrafię zainteresować tej osoby sobą , no bo niby jak j skoro sama obecność tej osoby wywołuję u mnie paraliz. Nie sypiam praktycznie w ogóle. Jeżeli uda mi sie w końcu zasnąć , wstanę to z uczuciem lęku. Wszystkie swoje pasje, które sprawiały mi przyjemność straciły dla mnie jakikolwiek sens. Straciłem ostatnio pracę. Przed podjęciem nowej pracy też mam obawy, boje się, że sobie po prostu z nią nie poradzę. Jestem w totalnej psychicznej rozsypce. Boje się świata. Mam wrażenie, że moje życie powoli się kończy. Właściwie brak mi motywacji do czegokolwiek. Nie chce mi się żyć.
Tagi publikacji: Zaburzenia mowy, pamięci, koncentracji, lęk przed ludźmi, brak sensu
Witam serdecznie Z problemami, które pojawiły się u Pana, spotykam się dość często w swojej praktyce. Większość z nas w pewnym momencie życia potrzebuje wsparcia psychologicznego. Zawsze jednak staram się wykluczyć tzw przyczyny organiczne, a dopiero potem zastanowić się nad leczeniem. Dobrze byłoby zatem na początku wykonać podstawowe badania krwi, ponieważ pewne zaburzenia (zwłaszcza endokrynologiczne) mogą do takiego stanu doprowadzić. Proponuję wykonać na czczo: morfologia, glukoza, elektrolity, próby wątrobowe (Alat, Aspat i Ggtp, bilirubina), TSH, witaminę D. W przypadku nieprawidłowych wyników musi skontaktować się Pan z lekarzem rodzinnym, celem ewentualnego leczenia. Jeżeli w badaniu nie będzie nieprawidłowości należało by zatem zastanowić się nad psychoterapią. Psychoterapia połączona z leczeniem farmakologicznym ma często bardzo dobre efekty, i nie należy takiego leczenia opóźniać. W tym celu musi się Pan skonsultować z neurologiem lub psychiatrą (do tego ostatniego nie musi mieć Pan skierowania). Pozdrawiam serdecznie Magda Jackowska